Mecenas Jacek Przywóski komentuje sukces Kancelarii.

Dnia 01.12.2020 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 28 lutego 2018 r.o kosztach komorniczych w zakresie, w jakim dotyczy umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela złożony przed dniem wejścia w życie tej ustawy, jest niezgodny z art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Postępowanie, które prowadzone było przed Trybunałem pod sygnaturą akt P 6/19 zainicjowane zostało przedstawionym przez Sąd Rejonowy w Zielonej Górze, IX Wydział Egzekucyjny pytaniem prawnym.

Pytanie prawne sformułowane zostało na kanwie skargi złożonej przez OBLIGO & Przywóski Kancelaria Prawna Sp.k. w sprawie, w której Kancelaria reprezentuje wierzyciela, Niestandaryzowany Fundusz Inwestycyjny Sekurytyzacyjny Zamknięty.

Zagadnienie, na które Kancelaria zwróciła uwagę, należy rozpatrywać w kontekście skutków ekonomicznych dla wierzyciela dotyczących kosztów egzekucji, w szczególności opłaty egzekucyjnej, na które nie ma on wpływu lub są dla niego trudne do przewidzenia. Przepis intertemporalny art. 52 ust. 2 ustawy o kosztach komorniczych w brzmieniu uchwalonym przez Sejm RP uzależniał obciążenie opłatą egzekucyjną dłużnika lub wierzyciela od tego, kiedy organ egzekucyjny wydał postanowienie o umorzeniu postępowania, nie zaś od daty złożenia wniosku o jego umorzenie.

Trybunał Konstytucyjny wskazał, że „Przyjęte przez ustawodawcę rozwiązanie w wypadku wierzycieli, którzy złożyli wniosek o umorzenie postępowania przed 1 stycznia 2019 r., a postępowanie zostało zakończone po wejściu w życie nowej ustawy, prowadzi do retroaktywnych skutków. Nowe przepisy znajdują bowiem zastosowanie do oceny zdarzeń mających miejsce pod rządami dawnego prawa. Powodują także niepewność sytuacji prawnej i brak możliwości przewidzenia skutków podejmowanych przez wierzycieli czynności. Wierzyciel składający wniosek o umorzenie postępowania przed wejściem w życie nowej ustawy nie był w stanie ustalić, kiedy komornik wyda postanowienie kończące postępowanie w jego sprawie. To natomiast oznacza, że o zastosowaniu nowej lub uchylonej ustawy nie decydowała czynność wierzyciela, zależna od jego woli, lecz okoliczności, na które nie miał bezpośredniego wpływu. Taka regulacja nie spełnia wymagań stawianych ustawodawcy racjonalnemu.”

Orzeczenie zapadło jednogłośnie.

Kancelaria działając w imieniu Klientów dążyła do zawieszenia postępowań wywołanych skargą na czynności komornika do czasu rozstrzygnięcia zagadnienia przez Trybunał Konstytucyjny. Po zapadłym wyroku postępowania te zostaną podjęte, a sądy będą orzekały na korzyść wierzyciela.